مصاحبه با حمیدرضا مرزبانی دانشجوی کارآفرین مرکز آموزش علمی کاربردی جهاددانشگاهی کرمانشاه
لطفا خودتان را معرفی کنید و از سوابق تحصیلی و موفقیت هایی که در حوزه تحصیل کسب کرده اید بگویید:
اینجانب حمیدرضا مرزبانی هستم، دانشجوی کارشناسی رشته فناوری اطلاعات دانشگاه علمی کاربردی که پیش تر نفر دوم المپیاد کامپیوتر و رتبه تک رقمی کنکور فنی بوده ام.
درحال حاضر مدیر یک شرکت خصوصی فعال در صنعت نرم افزار هستم و چند سال نیز به عنوان مهندس توسعه نرم افزار مشغول به فعالیت بوده و هستم.
چرا دانشگاه علمی کاربردی را انتخاب کردید؟
به دلیل اینکه من آموختن و بکارگیری مهارت مهندسی و تولید نرم افزار را پیش از ورود به دانشگاه در دست اقدام داشتم، زودتر توان ورود به بازار کار پیدا کردم، از همین جهت نیازمند ثبت نام در دانشگاهی بودم که درک درستی از فضای کار و کارآفرینی داشته باشد و نهایت تعامل را با کارآفرینان جهت ساعات آموزش داشته باشد، از همین جهت دانشگاه جامع علمی کاربری را انتخاب کردم.
چه آینده شغلی برای خودتان و فارغ التحصیلان این دانشگاه متصور هستید؟
آینده شغلی صنعت نرم افزار از لحاظ میزان تقاضا و هم از لحاظ گسترش خدمات بسیار توسعه یافته و این گسترش خدمات ادامه خواهد داشت، زیرا روز به روز نیاز جوامع و صنایع و ملت ها به صنعت فناوری اطلاعات بیشتر می گردد و حتی می توان با ایده پردازی خدمات استارتاپی را جهت رفع نیازهای معمول یا بهبود خدمات موجود ارائه نمود.
به نظر شما مهارت گرایی مهمتر است یا مدرک گرایی؟
قطعا مهارت گرایی ارزش بیشتری دارد، زیرا هنگامی که در یک تیم یا شرکت فعال این حوزه حضور داشته باشید، تنها مطلب موجود مهم، استفاده از تخصص جهت پیشبرد اهداف مهندسی و تجاری است و چه بسا افرادی تحت عنوان مهندس ارشد در پروژه حضور داشته باشند که فاقد مدرک دانشگاهی باشند اما به دلیل داشتن تخصص و تجربه به دیگر مهندسان ارشدیت دارند و دستمزد بیشتری نیز دریافت می‌کنند و باید گفت دقیقا مساله ای که در پیشبرد این صنعت و اهداف آن اهمیت کمتری دارد، مدرک است.
آیا زمانی می رسید که به جای سوال از مدرک از سطح مهارت شخص سوال کنند؟
آن زمان خیلی وقت است که رسیده، کافی است سری به آگهی های استخدام حوزه فناوری اطلاعات بزنید تا متوجه بشوید در بالغ بر ۹۰ درصد آگهی ها اشاره ای به مدرک فرد مورد نظر نمی شود.
چه اقداماتی می تواند مهارت فارغ التحصیلان دانشگاه علمی کاربردی را ارتقاء دهد؟
اولین اقدام این است که ابتدا علاقه خود را مشخص کنند، واقعا جهت مدرک گرفتن یا وقت پر کردن وارد فضای آکادمیک(دانشگاهی) نشوند، سپس دنبال منابع آموزشی فراتر از دانشگاه جهت یادگیری باشند، اصولا دانشجو همانطور که از نامش پیداست، باید در جست و جوی دانش باشد و کسی به آنها لقمه آماده نمی دهد، تلاش کنند بجز یادگیری منابع فراتر از دانشگاه، در شرکت های مربوط به رشته تحصیلی خود کارآموزی بگیرند و در کارآموزی دنبال یادگیری باشند، از اساتید خود بخواهند آنها را به شرکت های خوب معرفی کنند تا با حضور در کنار پیشبران صنعت، در محیط عملی آموزش ببینند.
چه ارگانهایی می توانند فرهنگ جامعه را به سمت مهارت محوری هدایت کنند؟
به نظر بنده دانشگاه ها بستر خوبی برای پیشبری فرهنگی این موضوع هستند، تا با تغییر فضای ذهنی دانشجو و جامعه ارتباط بیشتری با صنعت نیز ایجاد کنند، از کارآفرینان ترجیحا جوان تر جهت ارتباط با دانشجویان دعوت به عمل آورند تا تصور ذهنی دانشجویان که موفقیت مال افرادی از جنس دیگر یا خیلی سن بیشتر است تغییر کند. درحال حاضر جهاد دانشگاهی و دانشگاه علمی کاربردی در این مسیر قدم های خوبی برداشته اند که جدا از برگزاری دوره های تخصصی مرتبط با بازار کار، در حوزه های کارآفرینی و تربیت نیروی کار متخصص جوان عملکرد مناسبی دارند که البته جای رشد نیز دارد و امیدوارم جوانان نیز استقبال کنند.
